Het concept van onze 'mind'; verslaving, onwetendheid en geluk

Je hoeft geen boeddhist te zijn om de kracht te waarderen van het concept van onze 'mind' dat door boeddhisten de afgelopen 2500 jaar is ontwikkeld. Dit concept geeft duidelijkheid en begrip in wat ons drijft en waarom de manier waarop we naar geluk streven een doodlopende weg is of beter een eindeloze vicieuze cirkel zonder vooruitgang. In deze blog zal ik uitleggen waarom 'gehechtheid' ons venster naar geluk blokkeert.

Iedereen wil gelukkig worden of streeft ernaar gelukkiger te worden en we denken dat we gelukkiger zullen worden als we meer krijgen van de dingen waaraan we gehecht zijn of willen worden. We moeten ons realiseren dat gehechtheid de drijvende kracht is achter ons handelen. We zijn aan allerlei zaken gehecht, zowel materiële zaken als immateriële zaken, zoals aandacht of liefde van andere mensen, roem, lof van anderen, ons lichaam et cetera. Als we krijgen wat we willen, krijgen we een gelukkig gevoel en als we niet krijgen wat we willen, voelen we ons ongelukkig en worden we boos of we voelen ons teleurgesteld. Je kunt alleen datgene verliezen waaraan je gehecht bent en dat gaat gepaard met emoties.

Waarom worden we jaloers, angstig of boos? Dat is wanneer we niet krijgen wat we willen of wanneer we bang zijn te verliezen wat we hebben. We zien dit zelf niet. We besteden er geen aandacht aan terwijl het een van de belangrijkste oorzaken is van verdriet, jaloersheid en boosheid. We zijn ons niet bewust van onze gehechtheid. We verbinden gehechtheid aan geluk. De meeste mensen spenderen hun leven aan het zoeken naar al die dingen waarvan ze denken dat ze hen gelukkig zullen maken. We zijn onwetend van dit proces en zolang we onwetend zijn, zullen we als greyhounds race honden achter het metalen konijn aanrennen om uiteindelijk te beseffen dat het niet echt is.

Een verslaving is een waanvoorstelling van onze gedachten en een sterke gehechtheid aan een slechte gewoonte. We willen onze sigaret of andere drugs omdat we denken dat we ons daardoor beter zullen voelen en dat we het nodig hebben. We denken dat een nieuwe auto of een nieuw vriendje de oorzaak is van geluk, maar dit is niet de juiste analyse. Het is niet de nieuwe auto of het nieuwe vriendje, maar de gemoedstoestand. De auto of vriend zijn secundaire oorzaken.

Hetzelfde geldt voor alle dingen buiten jezelf waarvan we denken dat ze ons gelukkig zullen maken. We willen die dingen omdat we gehecht zijn aan die dingen en we willen ze nú omdat we denken dat het ons gelukkig of beter zal maken. De enige oplossing om dit proces van gehechtheid, deze verslaving, dit proces van winst en verlies te stoppen, is door de gehechtheid te verbreken. De eerste stap om deze gehechtheid te verbreken, is je ervan bewust te zijn, te observeren wat er in onze gedachten omgaat en de vrijheid te ervaren.

De andere kant is dat we ook anderen of verschijnselen buiten jezelf de schuld geven van ons ongeluk omdat we niet krijgen wat we willen of verliezen wat we hadden. Het is de ex-man of vrouw die het allemaal heeft veroorzaakt, het is de hufterige baas die ons leven zuur maakt, maar ondertussen vergeten we naar binnen te kijken om te zien of we misschien wel onze eigen oorzaak van onze ellende zijn. De echtgenoot en baas die voorheen vrienden waren, blijken nu vijanden te zijn. Ze maken ons boos en ongelukkig. De enige reden dat dit gebeurt, is omdat ze ons niet meer geven wat we willen of nodig hebben, of we geven hen niet wat ze willen of nodig hebben. Verlangens worden niet ingewilligd maar omdat we nog steeds gehecht zijn aan de zaken die ze gaven worden we boos of voelen we ons ellendig.

Als we ons realiseren dat mensen in de meeste gevallen onwetend zijn dat ze zich gedragen als een kind of een junk als ze niet krijgen wat ze willen, kunnen we milder zijn in ons oordeel over anderen.

We zijn gedreven om gelukkig te worden. We zullen er alles aan doen om gelukkig te worden, maar de methoden die we gebruiken zijn niet correct. Als we geen geluk kunnen vinden in de dingen die we al hebben, denken we dat we het geluk kunnen vinden in de dingen die we nog niet hebben, dus zullen we ons op die dingen richten. We richten ons op de secundaire oorzaken en niet op de hoofdoorzaak: de gemoedstoestand.

Neem een voorbeeld zoals Trump. Hij wordt boos op de media omdat ze niet leveren wat hij wil. Je kunt de persoon Trump niet kwalijk nemen dat hij zich zo gedraagt. Hij beseft het gewoon niet omdat hij verslaafd is aan macht en zijn probleem zal ontkennen of boos zal worden als je hem de schuld geeft van zijn gedrag. Hij is onwetend.

Een misdadiger wordt gestraft voor zijn daden. Maar in onze maatschappij richten we ons op de persoon. Hij of zij is slecht, verdorven of wat dan ook. Natuurlijk kun je de daden van een misdadiger niet goed praten. Het ontwricht onze samenleving en je moet de samenleving in bescherming nemen. Maar we zouden wel begrip moeten kunnen opbrengen dat mensen zover kunnen komen doordat ze onwetend zijn over hun eigen zwakheden en verslavingen. We straffen ook geen junk omdat hij verslaafd is aan heroïne of een alcoholist die verslaafd is aan alcohol. Dat heeft geen enkele zin. De AA die mensen laat zeggen 'ik ben een alcoholist', is een complete misvatting over wat er gaande is. Het is alleen maar de bevestiging dat je alcoholist bent en dat je fout bent en er nooit vanaf komt als je het niet onderdrukt. Je bent geen alcoholist, je bent een persoon met een sterke gehechtheid of verslaving aan alcohol. Om er vanaf te komen moet je natuurlijk stoppen met drinken, maar de sleutel is dat niemand als alcoholist wordt geboren dus niemand is alcoholist. Een persoon met een drankprobleem moet de verslaving aan alcohol kwijtraken en mag nooit meer alcohol aanraken, want dat zal de verslaving weer wakker maken, want het is een sterke verslaving. Dus je moet de gemoedstoestand veranderen. We zijn aan allerlei dingen gehecht of verslaafd maar sommige verslavingen zijn sterk en destructief andere zijn milder, maar gehechtheid is de drijvende kracht achter onze acties en motivaties. Het onderkennen en herkennen van je eigen gehechtheid maakt het eenvoudiger om te onthechten en de vrijheid te ervaren van deze onthechting. Als je deze vrijheid ervaart en de opluchting daarvan, dan krijgen zware verslavingen minder kans.

Voor ons in de samenleving is geluk wanneer je krijgt wat je wilt en lijden is wanneer je niet krijgt wat je wilt. Als je van taarten houdt is de heerlijke taart de oorzaak van het geluk, maar dat is niet de juiste analyse. Het is niet de taart, maar de gemoedstoestand die door de taart wordt aangewakkerd. De taart is de secundaire oorzaak.

De veronderstelling is dat we het recht hebben om ongelukkig te zijn omdat mijn vriend me heeft verlaten, of we hebben het recht om ongelukkig te zijn omdat we ziek zijn. Deze aannames zijn geworteld in onze cultuur. We hebben de neiging om naar buiten te kijken voor de aard van ons geluk of lijden. In onze wereld denken we dat ons lijden ontstaat doordat er iets ergs gebeurt. We zoeken de oorzaken buiten onszelf.

Zelfs in psychotherapie zullen ze graven totdat ze iets vinden dat de oorzaak is van ons lijden en het de schuld kunnen geven van iets dat buiten jezelf ligt en de oorzaak was. Het kan nuttig zijn, maar het gaat er niet om. Het is de geest zelf. We nemen onszelf als vanzelfsprekend aan. We kijken niet in de geest, we letten niet op onze geest. Het is de gemoedstoestand, wat er in je hoofd omgaat is de oorzaak van je geluk of lijden. We moeten leren aandacht te schenken aan onze emoties voordat ze emotioneel worden en het overnemen. We moeten werken aan gehechtheid en afkeer.

Dus als je observeert wat er aan de hand is en jezelf afvraagt ​​wat en waarom je op die manier denkt en wat je voelt, zul je langzamerhand inzien dat het niet de moeite waard is om je in je leven vast te klampen aan dingen buiten jezelf en je zult gaan te beseffen dat het een waanidee is dat die dingen je gelukkig zullen maken. Hoe meer je loskomt en onthecht hoe vrijer je wordt. Je zult je meer vrijheid ervaren en ruimte creëren om zin te geven aan je leven door het delen van zaken waar het werkelijk om gaat; liefde en compassie.

Metten (oktober 2020)